-
1 narzucać
( płaszcz) to throw on; (wolę, warunki) to impose* * *ipf.narzucić pf.1. (= rzucać na wierzch) throw, fling, pile ( sth) ( na coś on, onto, on top of l. over sth); narzucać tynk na ścianę bud. roughcast a wall.2. narzucać coś na siebie (= okrywać się pospiesznie) fling, throw l. slip sth on.3. (= wymuszać) impose, force ( sth) ( komuś on l. upon sb); narzucać ograniczenia impose limitations l. constraints ( na coś on l. upon sth); narzucać (ostre) tempo force the pace; narzucać swoją wolę get l. have one's way ( komuś with sb); narzucać warunki dictate conditions l. terms ( komuś to sb).ipf.narzucić się pf. (= napraszać się) impose o.s., inflict o.s. l. one's company ( komuś on l. upon sb); mam nadzieję, że się państwu nie narzucam form. I hope I'm not imposing on you.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narzucać
-
2 narzucać
I. vtnarzucić coś na kogoś/coś etw auf jdn/etw +akk legen\narzucać czegoś etw [hinein]werfenII. vr\narzucać się komuś z czymś sich +akk jdm mit etw aufdrängen -
3 trudi
-
4 force
[fɔːs] 1. n (also PHYS)siła f; (power, influence) siła f, moc fin force — licznie, masowo
to come into force — wchodzić (wejść perf) w życie
to join forces — łączyć (połączyć perf) siły
2. vtthrough/from force of habit — siłą nawyku
person zmuszać (zmusić perf); confession etc wymuszać (wymusić perf); ( push) pchnąć ( perf); lock, door wyłamywać (wyłamać perf)to force o.s. to do sth — zmuszać się (zmusić się perf) do (z)robienia czegoś
to force sb to do sth — zmuszać (zmusić perf) kogoś do (z)robienia czegoś
to force sb's hand — zmuszać (zmusić perf) kogoś do ujawnienia zamiarów
to force sth (up)on sb — narzucać (narzucić perf) coś komuś
to force o.s. (up)on sb — narzucać się komuś
Phrasal Verbs:* * *[fo:s] 1. noun1) (strength or power that can be felt: the force of the wind.) siła2) (a person or thing that has great power: the forces of Nature.) siła, moc3) ((sometimes with capital) a group of men prepared for action: the police force; the Royal Air Force.) oddział, siły2. verb1) (to make (someone or something) do something, go somewhere etc, often against his etc will: He forced me to give him money.) zmusić2) (to achieve by strength or effort: He forced a smile despite his grief.) wymusić•- forced- forceful
- forcefully
- forces
- in
- into force -
5 aufdrängen
-
6 foist
[fɔɪst]vtto foist sth on sb — narzucać (narzucić perf) coś komuś
-
7 vorschreiben
vor|schreibenvt irr1) ( niederschreiben)etw \vorschreiben pisać [ perf na-] coś na wzór2) ( befehlen)jdm etw \vorschreiben narzucać [ perf narzucić] komuś cośjdm \vorschreiben etw zu tun nakazać komuś zrobienie czegoś\vorschreiben, dass... Gesetz: określać, że... -
8 Wille
Wille ['vɪlə] <-ns, -n> mseinen eigenen \Willen haben mieć własną wolęetw aus freiem \Willen tun czynić [ perf u-] coś z własnej nieprzymuszonej woliseinen \Willen durchsetzen przeforsować swoją wolęjdm seinen \Willen aufzwingen narzucać [ perf narzucić] komuś swoją wolęetw wider \Willen tun czynić [ perf u-] coś wbrew własnej wolider gute \Wille dobra woladas war kein böser \Wille to nie było w złej intencji3) es geht beim besten \Willen nicht mimo najlepszych chęci jest to niemożliwe -
9 pogląd
-du, -dy; loc sg - dzie; mpogląd na świat — outlook, world view
wymiana poglądów — exchange of views lub ideas
* * *miopinion, view, outlook; pogląd na świat outlook upon life; podzielać czyjeś poglądy share sb's views l. opinions; pozwalam sobie mieć inny pogląd I beg to differ; dominujący pogląd prevailing view; pogląd na coś attitude towards; reprezentować pogląd, że... hold the view that...; wyznawać pogląd subscribe to a view l. belief; zaryzykować pogląd adventure an opinion; zmieniać pogląd shift one's ground; liberalne poglądy broad views; szerokie poglądy broadmindedness; o liberalnych poglądach broad minded; o ciasnych poglądach hidebound; różnica poglądów difference of opinion, dissent; narzucać komuś swoje poglądy inflict one's views on sb; panujące poglądy tide of opinion.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pogląd
-
10 naprzykrza|ć się
impf v refl. książk. (narzucać się) to pester vt (komuś o coś sb for sth)- naprzykrzał się nam skargami he kept pestering us with his complaintsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naprzykrza|ć się
-
11 przyczep|ić
pf — przyczep|iać impf Ⅰ vt (przyłączyć) to attach (do czegoś to sth)- przyczepić kartkę na drzwiach to post a notice on the door- przyczepić do czegoś etykietkę to label a. tag sth, to affix a label to sth- przyczepić komuś etykietkę buntownika to label a. tag sb a rebel- pyłki przyczepione do płaszcza fluff stuck to one’s/sb’s coatⅡ przyczepić się — przyczepiać się 1. (przykleić się) to stick (do czegoś to sth)- przyczepić się do czegoś pazurami [zwierzę] to hook its claws on to sth- coś ci się przyczepiło do rękawa you’ve got something stuck to your sleeve- małże przyczepiają się do skał mussels cling to the rocks2. (utkwić w pamięci) przyczepiła się do mnie ta melodia I can’t get the melody out of my head 3. pot. (narzucać się) latch on (do kogoś to sb)- przyczepił się do niej jakiś facet some guy latched on to her- przyczepił się do nas jak rzep do psiego ogona he stuck to us like a burr a. like glue- przyczepić się do kogoś (uwziąć się) to pick on sb; to get on sb’s case pot., to give sb a hard time pot.- przyczepiła się do mnie nauczycielka the teacher’s picking on me- przyczepił się do mojej fryzury he gave me a hard time about my hairdo- przyczepili się, że nie mam pozwolenia they got on my case for not having a permit- zawsze się do czegoś przyczepią they always find fault with something5. pot. grypa się do niego przyczepiła he caught the fluThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyczep|ić
-
12 zda|nie
Ⅰ sv ⇒ zdać Ⅱ n 1. (myśl wyrażona słowami) sentence- powiedzieć/objaśnić coś w kilku zdaniach to say/explain sth in a few sentences2. (opinia) view, opinion- różnica zdań a difference of opinion- zapomnieć o różnicy zdań to sink one’s differences- cenić (sobie) czyjeś zdanie to value sb’s opinion- narzucać komuś swoje zdanie to force one’s opinion down sb’s throat- wyrobić sobie zdanie o kimś/czymś to form one’s opinion about a. on sb/sth- liczyć się z czyimś zdaniem to value sb’s opinion- podzielać czyjeś zdanie to share sb’s view a. opinion- po namyśle zmienić zdanie to think the better of it- pozwalam sobie mieć odmienne zdanie I beg to differ a. disagree- myślę, że nie zmieni zdania I think she/he won’t budge- masz zbyt krytyczne zdanie o własnej osobie you’re far too critical of yourself- doszło do ostrej wymiany zdań there was a heated exchange3. Jęz. sentence; (składowe) clause 4. Log. proposition 5. Muz. phrase- □ zdania sprzeczne Log. contradictory propositions- zdanie analityczne Log. analytical sentence a. proposition- zdanie dopełnieniowe Jęz. object clause- zdanie egzystencjalne Log. existential proposition a. sentence- zdanie eliptyczne Jęz. elliptical sentence- zdanie główne Jęz. main clause- zdanie nadrzędne Jęz. superordinate clause- zdanie nierozwinięte Jęz. simple sentence- zdanie niezależne Jęz. independent clause- zdanie okolicznikowe Jęz. adverbial clause- zdanie orzecznikowe Jęz. predicative clause- zdanie poboczne Jęz. subordinate clause- zdanie podrzędne Jęz. subordinate clause- zdanie proste Jęz. simple sentence- zdanie przydawkowe Jęz. attributive clause- zdanie warunkowe Jęz. conditional clause- zdanie współrzędne Jęz. coordinate clause- zdanie współrzędnie złożone Jęz. (compound) coordinate clause- zdanie względne Jęz. relative clause- zdanie wynikowe Jęz. consecutive clause- zdanie zależne Jęz. dependent clause■ zdania są podzielone opinion is divided, opinions vary- bez dwóch zdań not a word, right enough- to marny interes, bez dwóch zdań it’s a bad business and no mistake- być zdania, że… to hold a view that…- też jestem tego zdania that’s also my view- czyimś zdaniem in sb’s view- nie ma dwóch a. dwu zdań no two ways about it- nie umieć zdania/dwóch zdań sklecić to not be able to string two words togetherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zda|nie
-
13 vorlegen
vor|legenvt1) ( einreichen)ein Gutachten zur Prüfung \vorlegen przedkładać [ perf przedłożyć] ekspertyzę do sprawdzeniajdm etw \vorlegen przedstawiać [ perf przedstawić] komuś coś4) ( ganz schnell sein)ein scharfes Tempo \vorlegen narzucać [ perf narzucić] szybkie tempo
См. также в других словарях:
dyktować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dyktowaćtuję, dyktowaćtuje, dyktowaćany {{/stl 8}}– podyktować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczytywać lub mówić głośno, wyraźnie tekst, który ma być… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyktować — ndk IV, dyktowaćtuję, dyktowaćtujesz, dyktowaćtuj, dyktowaćował, dyktowaćowany 1. «mówić lub czytać głośno jakiś tekst, który jest przez kogoś zapisywany» Dyktować listy. Nauczyciel dyktuje plan lekcji. przen. «radzić, podsuwać, wskazywać,… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
narzucić — dk VIa, narzucićcę, narzucićcisz, narzucićrzuć, narzucićcił, narzucićcony narzucać ndk I, narzucićam, narzucićasz, narzucićają, narzucićaj, narzucićał, narzucićany 1. «rzucić coś na coś, na wierzch czegoś, nałożyć do czegoś, na coś» Narzucić kapę … Słownik języka polskiego
prowadzić — 1. Coś do niczego nie prowadzi «coś nie osiąga, nie wywołuje żadnego skutku, coś nie ma sensu; coś mija się z celem»: Oburzanie się i wylewanie złości do niczego nie prowadziło, trzeba było pomyśleć, co robić. R. Antoszewski, Kariera. 2.… … Słownik frazeologiczny
napraszać się — ndk I, napraszać sięam się, napraszać sięasz się, napraszać sięają się, napraszać sięaj się, napraszać sięał się «męczyć kogoś prośbami, molestować, błagać o coś; narzucać się komuś, wpraszać się» Napraszać się do kogoś z wizytą. Napraszać się… … Słownik języka polskiego
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… … Słownik języka polskiego
brać – wziąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}do siebie {{/stl 13}}{{stl 7}} interpretować czyjąś wypowiedź jako negatywną, złośliwą aluzję do siebie, do swojego zachowania; nadmiernie przejmować się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszystkie uwagi szefa brał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kręcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kręcićcę, kręcićci, kręć, kręcićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać czymś w koło, powodować, że coś się obraca, wiruje; obracać, poruszać czymś w różne strony : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień